12 filmów muzycznych, które zmienią Twój sposób myślenia o muzyce. Nie przegap tych perełek!

Pojawienie się dźwięku w filmie nie tylko wiązało się ze zmianą procesu produkcyjnego i technik edycji, ale i stało się momentem, który raz na zawsze zmienił oczekiwania widzów względem ruchomego obrazu. Od czasu „Śpiewaka jazzbandu” (1927 r.), pierwszego filmu dźwiękowego, będącego jednocześnie filmem muzycznym, powstało wiele dzieł, w których muzyka stała się ważnym dodatkiem do fabuły. Niektóre z nich przeszły do historii jako kultowe. Wśród najlepiej ocenianych filmów muzycznych znajdują się zarówno biografie wybitnych artystów, jak i fikcyjne opowieści, które w niezwykły sposób oddają ducha muzyki. Sprawdź listę dzieł filmowych, które dostarczą Ci niezapomnianych wrażeń.

Przygotowane przez nas zestawienie to historie o pasji, determinacji i sile muzyki, która potrafi zmieniać świat. To prawdziwa karuzela dźwięków i emocji, która zachwycała i nadal zachwyca zarówno serca widzów, jak i krytyków na całym świecie. Prezentujemy filmy w kolejności chronologicznej, wychodząc z założenia, że każdy z nich to arcydzieło w swoim gatunku i nie nam dokonywać oceny. Nie brakuje produkcji w słusznym wieku, które mimo upływu lat wcale się nie zestarzały, jak również dzieł z ostatniej dekady. Poniżej lista 12 filmów, które każdy miłośnik muzyki powinien obejrzeć przynajmniej raz w życiu.

Dźwięki Muzyki (1965) 

Zestawienie otwieramy mocnym akcentem, jakim jest nagrodzony pięcioma Oscarami ponadczasowy klasyk „Dźwięki muzyki”. Akcja tej amerykańskiej produkcji z Julie Andrews i Christopherem Plummerem w rolach głównych rozgrywa się w Austrii u schyłku lat trzydziestych minionego stulecia. Poznajemy historię Marii, kandydatki do nowicjatu w salzburskim klasztorze, która zostaje wysłana przez matkę przełożoną do domu kapitana Georga von Trappa, oficera marynarki w stanie spoczynku, by sprawdzić się w roli guwernantki jego dzieci. Gdy Maria odkrywa, że wdowiec dowodzi swoim domem jak okrętem, traktując domowników jak żołnierzy, postanawia wypełnić dom von Trappów radością i muzyką. To niezwykle ciepła i pięknie poprowadzona historia, która udowadnia, że muzyka nie tylko łagodzi obyczaje, ale i pozwala dostrzec piękno, które jest wokół nas. Nawet jeśli nie jesteś wielkim miłośnikiem starego kina czy musicalu, historia z pewnością przypadnie Ci do gustu. Pobudza zmysły wzroku i słuchu, trafiając prosto w serce widza. Warto obejrzeć, choćby dla znakomitej pary aktorów.

Blues Brothers (1980)

Zdaniem wielu miłośników kina „Blues Brothers” to dzieło nie tylko kultowe, ale i wybitne. Jest tutaj wszystko, czego potrzebuje widz szukający rozrywki na dobrym poziomie. Ciekawy scenariusz, znakomicie dobrani aktorzy (życiowa rola Dana Aykroyda), nietuzinkowy humor, zapadające w pamięć sceny i rewelacyjna ścieżka dźwiękowa – to wszystko sprawia, że ciężko oderwać się od filmu w reżyserii Johna Landisa. Choć Jake i Elwood Blues, para awanturników, która po wyjściu z więzienia zdecydowała się reaktywować stary zespół i zebrać pieniądze na sierociniec, w którym się wychowali, to postacie fikcyjne, w filmie gościnie pojawiają się tacy artyści jak James Brown, Aretha Franklin, Ray Charles, Chaka Khan i Cab Calloway. Ścieżka dźwiękowa to bez wątpienia największy atut tego dzieła, dlatego też warto je obejrzeć, nawet jeśli nie jestem wielkim fanem historii w klimacie programu Saturday Night Live.

Amadeusz (1984)

„Amadeusz” to muzyczne arcydzieło, które nie bez powodu ma aż 8 Oscarów na koncie i 32 inne nagrody, w tym również Grammy. Adaptacja sztuki teatralnej Petera Shaffera pod tym samym tytułem opowiada historię muzycznego geniusza Wolfganga Amadeusza Mozarta i jego rywalizacji z nadwornym kompozytorem Józefa II – Antonio Salierim. Perfekcyjnie zagrane przez londyńską orkiestrę kameralną Academy of St. Martin in the Fields kompozycje Mozarta, ogromny ładunek emocjonalny, pełna maestrii gra aktorska zarówno na pierwszym, jak i drugim planie, a także unoszący się w powietrzu duch epoki, dzięki znakomicie dopracowanym kostiumom i scenografii to główne powody, dla których warto sięgnąć po dzieło Miloša Formana.

Oto Spinal Tap (1984)

11 miejsce na liście 100 najzabawniejszych scenariuszy wszech czasów (edycja z 2015 roku) zajmuje film „Oto Spinal Tap”. Jest on uważany za jeden z najlepszych filmów gatunku mockument, dlatego też nie mogło go zabraknąć w naszym zestawieniu. Na potrzeby filmu napisano (i wykonano) pełny album z oryginalnym materiałem, zawierający takie hity jak „Tonight I’m Gonna Rock You Tonight” i „Gimme Some Money”, stanowiące nieco przerysowane kopie utworów rockowych z lat 80. Co ciekawe, ukazana w krzywym zwierciadle historia fikcyjnego brytyjskiego zespołu heavy metalowego, doprowadziła do powstania prawdziwego zespołu Spinal Tap, który następnie odbył triumfalne tournée. Zostało ono udokumentowane w sequelu! Twórcom udało się znakomicie wypunktować przesadę, która panowała w każdym aspekcie występów gwiazd muzyki popularnej, kpiąc z tego, co było niezwykle kiczowate, choć publiczność zdawała się tego nie dostrzegać.

Sid i Nancy (1986)

„Sid i Nancy” to biograficzna historia Sida Viciousa, basisty punkowej grupy Sex Pistols i jego dziewczyny Nancy Spungen. To jedna z pierwszych dużych produkcji podejmujących temat punk rocka. Rolę szalonego muzyka z tendencją do autodestrukcji powierzono Garemu Oldmanowi. Po rozpadzie grupy zakochani wyruszają w trasę po Stanach Zjednoczonych. Jesteśmy świadkami nieudanych prób rozpoczęcia solowej kariery, a także staczania się na dno. Gdy w październiku 1978 w nowojorskim hotelu Chelsea znaleziono martwą Nancy, Sid został aresztowany i oskarżony o jej morderstwo. W filmie Alexa Coxa dominuje klimat spod znaku „sex, drugs and rock 'n’roll”. Warto jednak podkreślić, że na tle innych tego typu produkcji wyróżnia się znakomitym aktorstwem. Już dla samego wykonania utworu „My Way” Franka Sinatry przez Oldmana warto sięgnąć po tę brutalnie prawdziwą historię, pokazującą życie bez żadnych upiększeń.

U progu sławy (2000)

Nagrodzony Oscarem za najlepszy scenariusz oryginalny film „U progu sławy” to ciepło przyjęty przez publiczność i krytyków dramat muzyczny. Przedstawia historię 15-letniego Williama (Patrick Fugit), zagorzałego fana rocka, który wyrusza w trasę koncertową z popularnym zespołem Stillwater, aby stworzyć o nim reportaż dla magazynu „Rolling Stone”. Aspirujący dziennikarz w pewnym momencie przestaje być biernym obserwatorem, stając się częścią zespołu. Skutkuje to utratą obiektywizmu i niemożliwością opowiedzenia w uczciwy sposób historii o swoich idolach. Historia jest częściowo oparta na wątkach autobiograficznych z życia reżysera i scenarzysty Camerona Crowe’a, który jako 16-nastolatek pisał dla magazynu Rolling Stone. „U progu sławy” to wciągająca opowieść marzeniu i cenie, jaką przyjdzie za nie zapłacić. Sentymentalna podróż do czasów wczesnej młodości skupia się wokół atmosfery, jaką otaczano zespoły. Nie brakuje tutaj tłumów fanów, wiernych „groupies”, a także fantastycznej ścieżki dźwiękowej – od Simona & Garfunkela po Led Zeppelin – która została nagrodzona Grammy.

Pianista (2002)

Trio Polański, Edelman i Kilar z pomocą zarówno polskich, jak i zagranicznych aktorów stworzyli film, który wszedł do klasyki kina, stając się obowiązkową pozycją na liście każdego kinomana niezależnie od preferencji filmowych. Rozdzierająca serce opowieść, której akcja rozgrywa się podczas II wojny światowej w okupowanej Warszawie, to film muzyczny o walce Władysława Szpilmana, polskiego pianisty żydowskiego pochodzenia, o przetrwanie. Widzowie są świadkami tego, jak wojna wpływa na zachowanie i charakter człowieka obdarzonego artystyczną dużą, który zmuszany do ciężkiej i wyniszczającej pracy każdego dnia spotyka się z przemocą i niezwykłą brutalnością. Przejmujący występ Adriena Brody’ego podkreśla muzyka Chopina. Świadectwo przetrwania i siła muzyki przedstawione w filmie zaowocowały trzema Oscarami (najlepszy aktor pierwszoplanowy, najlepszy reżyser i scenariusz adaptowany).

Co jest grane, Davis (2013)

W naszym zestawieniu nie mogło zabraknąć czarnej komedii braci Coen, opowiadającej historię folkowego piosenkarza Davisa, który włóczy się od baru do baru, szukając nie tylko swojego miejsca w świecie, ale również notorycznie uciekającego kota. Marzy o zrobieniu wielkiej kariery muzycznej, ale nie jest mistrzem w podejmowaniu dobrych decyzji. Produkcja została uznana za najlepszy film festiwalu w Cannes (2013 r.), zdobywając Grand Prix. U boku Oscara Isaaca wcielającego się w tytułowego Davisa możemy oglądać takich muzyków jak Justin Timberlake, Chris Thile i Marcus Mumford. Film zyskał sławę dzięki wyjątkowemu scenariuszowi, skrzącym od ciętych ripost dialogom, fenomenalnej grze aktorskiej i tradycyjnym pieśniom ludowym, które zostały nagrane na żywo.

Whiplash (2014)

„Whiplash” to intensywne i ekscytujące doświadczenie nie tylko o charakterze muzycznym. Nagrodzony trzema Oscarami i Złotym Globem film Damiena Chazelle pokazuje trudną relację między młodym, utalentowanym perkusistą, uczniem konserwatorium muzycznego na Manhattanie, który trafia do szkolnej orkiestry jazzowej i bezwzględnym nauczycielem Terencem Fletcherem (J.K. Simmons), który wyładowuje swojej frustracje na uczniach. Ta pełna napięć opowieść pokazuje, jak daleko można posunąć się w pogoni za muzyczną doskonałością i jaką trzeba będzie zapłacić za to cenę. Film to prawdziwa uczta dla oczu i uszu. Wysokiej klasy aktorstwo (Oscar i Złoty Glob dla J.K. Simmonsa), znakomita reżyseria, która nieustanie, niczym w rasowym thrillerze, podkręca napięcie, by widz nie mógł się znużyć powtarzalnością pewnych elementów i doskonały montaż – to wszystko sprawia, że mamy do czynienia z filmem, który ciężko zapomnieć i koniecznie trzeba zobaczyć.

Love & Mercy (2015)

Dla fanów muzyki Beach Boys ten film to pozycja obowiązkowa. Love & Mercy ukazuje załamanie psychiczne Briana Wilsona, piosenkarza, kompozytora i autora tekstów, który stoi za sukcesem zespołu oraz jego powrót do zdrowia. Poznajemy lidera Beach Boys, gdy jest on u szczytu swych możliwości twórczych, tworząc album „Pet Sounds”, a także wtedy, gdy jest już sponiewierany przez chorobę psychiczną i mocno uzależniony od dosyć kontrowersyjnego terapeuty, doktora Landy’ego. Mamy tutaj znakomicie sportretowane obsesje, która na pewnym etapie były paliwem do powstania wyjątkowych utworów, a następnie stały się źródłem udręki i powodem emocjonalno-społecznego kalectwa. Bostońskie Stowarzyszenie Krytyków Filmowych doceniło zarówno grę aktorską Paula Dano, wcielającego się w młodego Briana, jak i wykorzystanie muzyki w filmie.

Straight Outta Compton (2015)

Chcąc zanurzyć się w świecie gangsta rapu z Zachodniego Wybrzeża lat dziewięćdziesiątych, koniecznie trzeba sięgnąć po muzyczną biografię wywodzącej się z ulic Compton grupy N.W.A. Formacja zrewolucjonizowała kulturę hip-hopu, wprowadziła do mainstreamu czarną muzykę ulicy, przecierając szlaki dla Eminema, Tupaca czy też 50 Centa. Film „Straight Outta Compton” był nominowany do Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny i stanowił inspiracją dla trzeciego studyjnego albumu Dr. Dre. Amerykańska produkcja opowiada o powstaniu formacji, pierwszej płycie zatytułowanej Straight Outta Compton, którą zainteresowało się FBI, nazywając N.W.A najniebezpieczniejszą grupą świata, a także upadku legendarnego dziś zespołu. Świetna muzyka, znakomicie napisany scenariusz, dobra gra aktorska i wciągający klimat to powody, dla których warto sięgnąć po biografię Niggaz Wit Attitudes (N.W.A).

Rocketman (2019)

„Rocketman” to hołd złożony sir Eltonowi Johnowi, jednemu z najlepszych żyjących piosenkarzy, który wylansował kilkadziesiąt przebojów i sprzedał ponad 300 milionów płyt na całym świecie. Choć oficjalnie mamy do czynienia z muzycznym dramatem biograficznym, wcielający się w megagwiazdę pop Taron Egerton nazwał film musicalem fantasy i trzeba przyznać, że jest to wyjątkowo trafne określenie. Granica między faktem a fikcją mocno się zaciera, bo celem twórców nie było przekazywanie widzom ciekawostek na temat muzycznej ikony. Przez pryzmat twórczości Reginalda Kennetha Dwighta vel Eltona Johna przyglądamy się wzlotom i upadkom jednej z największych osobowości XX wieku. Poza znakomitym popisem aktorskim Egertona dużym plusem filmu jest oczywiście strona muzyczna.  Mamy tutaj świeże aranżacje wielu epickich numerów. Piosenka promująca film „(I’m Gonna) Love Me Again” w wykonaniu Eltona Johna i Tarona Egertona zdobyła Oscara.

To cię zainteresuje

Korzystasz z HBO Max? Już niedługo!

Ula Rakowska

Streaming

Kultowe filmy na podstawie książek — oto najlepsze adaptacje, które trzeba znać!

Michalina Kramarz

Rozrywka

Podsumowanie

Choć o muzyczno-filmowych gustach się nie dyskutuje, a każdy z nas w inny sposób odbiera dzieła traktujące o ulubionym gatunku muzycznym czy też reprezentującym go artyście, wspólnym mianownikiem filmów, które znalazły się w naszym zestawieniu, jest umiejętność trafiania w emocjonalność zarówno przeciętnego widza, jak i krytyka. Jeśli do tej pory nie byłeś fanem gatunku, jakim jest film muzyczny i zastanawiasz się, czy warto poświęcić od 90 do 130 minut na którąś z naszych muzycznych perełek, odpowiedź brzmi TAK. Ciekawa fabuła, znane nazwiska w obsadzie i wysokie oceny użytkowników IMDb, Filmwebu oraz serwisu Rooten Tomatoes to w naszym odczuciu wystarczające powody do spędzenia wieczoru w objęciach muzycznych produkcji, szczególnie że niektóre z nich uznano za kultowe i po prostu nie wypada ich nie znać.